پاسخ:
سلام
ممنون که تحقیق کردی و اینجا مطرحش کردی :-*
اول آیات رو کامل ببینیم که مشکل مغالطه حذف رو نداشته باشیم (و توصیه میکنم از هیچ کس استناد به بخشی از ایات و یا هر مطلبی رو قبول نکنیم که شدیدا انسان رو دچار اشتباه میکنه)
اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
﴿٢٥٥﴾ بقره
خدا(ست که) معبودی جز او نیست؛ زنده و بسی پاینده و بر پا دارنده است؛ نه
هیچ چُرتی او را فرو میگیرد، و نه هیچ خوابی؛ آنچه در آسمانها و آنچه
در زمین است، تنها از آنِ اوست؛ کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش
شفاعت کند؟ آنچه را در پیش روی آنان و آنچه را در پشت سرشان است میداند و
به چیزی از علمِ او، جز به آنچه (خود) خواست، احاطه نمییابند؛ کرسیِ (علم و
قدرت و رحمت) او آسمانها و زمین را به وسعت (بیکران) در برگرفته و
نگهداری آنها بر او دشوار نیست. و اوست والای با عظمت.
اگر دقت کنیم فضای آیه فضای همین دنیاست و شفاعت در دنیا پذیرفته شده ست. چرا چون فضای عمله و اگر کسی سراغ زنده ای مثل پیامبر برود و او بخواهد خدا به شرط مومن بودن طرف از او میپذیرد. ممکن بگی دلیلت برای قید زدن به مومن بودن چیه؟ که عرض میکنم آیات بسیاری که خدا کفار و مشرکین رو تهدید به برخورد کرده و یک آیه شفاف هم در تایید این ادعا هست
وَمَا
کَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِیمَ لِأَبِیهِ إِلَّا عَن مَّوْعِدَةٍ
وَعَدَهَا إِیَّاهُ فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِّلَّـهِ
تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚ إِنَّ إِبْرَاهِیمَ لَأَوَّاهٌ حَلِیمٌ
﴿١١٤﴾ توبه
و پوشش خواستن ابراهیم برای پدرش جز برای وعدهای که به او داده بود، نبود.
پس هنگامی که برایش به خوبی روشن شد که وی دشمن خداست، از او بیزاری جست.
بهراستی، ابراهیم بسی دلسوز و بردبار است.
وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ ۚ حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّکُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْکَبِیرُ
﴿٢٣﴾سبا
و شفاعتگری در پیشگاه او سودشان نمیدهد، مگر برای کسی که خدا برایش اجازه
داد. تا هنگامیکه هراسی سخت بر دلهایشان گرفته شد، گفتند: «پروردگارتان
چه فرمود؟» گفتند: «حقیقت را؛ و اوست بلندمرتبهی بزرگ.»
اگر آیات قبل و بعد را نگاه کنیم میبینیم که باز هم فضای بحث در آیات، فضای دنیاست و جواب همان جواب قبل است
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَـٰنُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۚ بَلْ عِبَادٌ مُّکْرَمُونَ
﴿٢٦﴾
لَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ
﴿٢٧﴾
یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُم مِّنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ
﴿٢٨﴾
وَمَن یَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّی إِلَـٰهٌ مِّن دُونِهِ فَذَٰلِکَ نَجْزِیهِ جَهَنَّمَ ۚ کَذَٰلِکَ نَجْزِی الظَّالِمِینَ
﴿٢٩﴾ انبیا
اگر دقت کنیم این فشای این آیات هم دنیاست و شفاعتهای دنیایی . ما مد نظرمون فضای عاقبت و قیامتمون هست
یه نکته دیگر هم هست که در این آیات ما تنها با بیان این معنا مواجهیم که خدا میفرماید شفاعتی نیست مگر با اجازه ی من و هیچ جا نداریم که شفاعتی پذیرفته شد یا استغفاری قبول شد به این نکته باید دقت زیادی کرد
مثل اینکه پدری به بچه ش بگه: "تا اجازه ندادم از خونه بیرون نمیری" شنونده از این کلام اذن پدر را به هیچ وجه برداشت نمیکند که جنس این گفتارها هم از همین بیان است.
اما مطلبی که باید شدیدا به آن توجه کنیم این دست آیات است که در این پست عرض کردم و یا 48 و 123 و 254 بقره
دقت کنیم
یَا
أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاکُم مِّن قَبْلِ
أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا بَیْعٌ فِیهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْکَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ
﴿٢٥٤﴾بقره
هان ای کسانی که ایمان آوردید! از آنچه به شما روزی دادهایم انفاق کنید،
پیش از آنکه روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی است و نه دوستی و نه
شفاعتی. و کافران خودشان ستمکارانند.
ی تذکر هم بدم!!!!!
اگر غیر از این بخواهیم قرآن رو تفسیر کنیم باید معتقد باشیم خدای متعال دچار اختلال روان است که حتما اینطور نیست و بیان واضح ایشان و مرض دل برخی از انسانها که خلاف وضوح آیات تعبیر و تفسیر میکنن و متاسفانه ما از روی محبت و نه از روی علم تبعیت میکنیم باعث شده که این تعابیر در بین تشیع شدیدا رواج پیدا کنه
ببینیم خدا چی میگه 13 رو هم ببینیم
:)
@}-----
بهمن عزیزم دوستت دارم شدید
:-*
مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ (بقره: 255) چه کسى میتواند جز به اذن خدا شفاعت نماید؟
وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ (سبأ:23): شفاعت جز براى کسانى که خدا اجازه دهد سودى ندارد.
وَ لا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضى (انبیاء: 28).
ممنون از راهنمائیتون .