یادش بخیر اون وختا سری جدید (قسمت دوم)

داریم یک سری بچه ی غرغروی پر توقع پر مدعا تحویل میدیم که وقتی هم سن ما شدن هیچ خاطره ای ندارن واسه تعریف کردن!
اصلا بچه ای که کامپیوتر و لب تاب و گوشی داشته باشه نمیتونه آدم خوشبختی بشه در اینده نسل یعنی دهه شصتی های درد کشیده نسل سوخته:))

پاسخ:
سلام

راستی یه چیزی چند وخته می خوام بگم هی یادم میره

آدما با توجه به طبعشون تفاوتهای رفتاری و هوشی عمیقی با هم دارن

سعی کنید این طبایع و روحیات و تواناییهاشون رو بشناسین تا بتونین بچه های کلاس رو متناسب با خودشون تربیت کنید و از هر کدوم انتظار تحقق خودشون رو داشته باشید

این یه خورده مهمه

یه کم براش وخت بذارید اگه می خواید تو مدرسه بمونید

موفق باشی نسرین خانوم

:)

@}---

۲۶ فروردين ۹۳ ، ۱۳:۲۶

دنیای شعر

سلام مجدد. آهنگ وبم رو تغییر دادم اگه مقدوره تشریف بیارید بشنوید و متنش هم گذاشتم تو وبم لطفا بخونید و بعد نظرتون هم بفرمایید:)

پاسخ:
ای شا لله

:)

۲۶ فروردين ۹۳ ، ۱۲:۳۷

مرضیه

سلام خیلی خوب بود

آدم فکر می کنه

و مخوصا آخریش و با توجه به نظر خانم دنیای شعر : وسایل ارتباط جمعی چه می کنه با نسل بشر. جای شهید آوینی خالی....

پاسخ:
سلام خانومم

آره جاش خالی معلم گلمون رو

:)

@}-----

باید بر دامنه ی کوه آتشفشان خانه کرد

۲۶ فروردين ۹۳ ، ۱۱:۲۹

دنیای شعر

سلام واقعا همین طوره .گروه های سرود و تئاتر و اردوهای با مزه خخخخخخ خیلی خوش میگذشتن . میدونید اصل با هم بودن بود . دیگه نگاه نمیکردیم که امکانات چیه؟؟ با هر چی که داشتیم خوش بودیم :))) یادش بخیر. اما حالا انگار آدما با هم نمیتونن ارتباط برقرار کنن همین چند وقت پیش یه مجلسی بود همه دخترا جمع شده بودیم دور هم و گوشی به دست با وایبر با هم حرف میزدیم ببین تفریحمون چی شده؟؟؟ کنار هم بودیم ولی نگاه هم نمیکردیم .دیگه دور هم بودنا انقدر کیفور نمیکنه آدمو:((((((((( انگار همه تنهان:(((((((((((

پاسخ:
مواظب انتخابهامون باشیم

و هزینه انتخابامون رو بدیم

تو این شرایط جمع می مونیم

کاش خود خواهی رو انتخاب نکنیم

:)

۲۶ فروردين ۹۳ ، ۱۰:۳۵

کتابدار عترت - شاکری

یادش به خیر اون روزها
روزهای عجیب قشنگی بود ......

بچه که بودیم از اسمان باران می بارید
بزرگ که شدیم از چشم هامان اشک /

یادش به خیر همه چیز

پاسخ:
ایراد تو اینه که اون روزا دل نمی بستیم

الان دل می بندیم

لیلا خیلی باحاله

یه چیزی که نباید دستش باشه رو ازش که می گیرم و چیز دیگه میدم دستش بهانه نمی گیره با همین جدیده مشغول میشه

میفهمم چرا

می فهمم که برای این بچه خودش و مشغول بودنش مهم نه چیزی که باهاش مشغول

کاش این خصلت بچه گی رو تو خودمون حفظ می کردیم

کاش دل نبندیم

:)

۲۶ فروردين ۹۳ ، ۰۹:۳۰