تو سختی .... تو شیرینی

منو ویرون کنی آباد میشم،
تو زندونم کنی،آزاد میشم!
آره مجنون میشم وقتی که تلخی،
یه کم شیرین بشی،فرهاد میشم!!!

یاد احسان خواجه امیری افتادم! :)

جدا شد یکی چشمه از کوهسار
به ره گشت ناگه به سنگی دچار...
به نرمی چنین گفت با سنگ سخت:
کرم کرده راهی ده ای نیکبخت!
گران سنگ تیره دل سخت سر ،!
زدش سیلی و گفت دور ای پسر!!!
نجنبیدم از سیل زور آزمای!
که ای تو؟ که پیش تو جنبم ز جای؟؟؟

نشد چشمه از پاسخ سنگ،سرد...
به کندن دراستاد و اقدام کرد...
بسی کند و کاوید و کوشش نمود،
کز آن سنگ خارا رهی برگشود...

ز کوشش به هر چیز خواهی رسید...
به هر چیز خواهی،توانی رسید...
برو کارگر باش و امیدوار...
که از یاس جز مرگ ناید به بار...

:)

این شعر رو از دوران ابتدایی حفظم... :)

پاسخ:
دوتاشم قشنگ بود

جا دار

ولی هایکوی من قشنگ تر بود

به این میگن خود شیفتگی

۱۴ اسفند ۹۲ ، ۱۴:۳۹

مرضیه

سلامممم :)

تعبیر فوق العاده ای بود در مورد زندگی

که باید آرام میک زد تا همه مزه هایش را خوب توی دهانت مز مزه کنی. گاهی بعضی آبنباتها مخصوصا آنها که چند رنگ و پیچ پیج اند بعضی از مزه هایشان را آدم نمی پسندد اما بلافاصله مزه دیگری هم زیر دهان آدم می اید که باب طبع است. :)

خلاصه زندگی است دیگر تلخ و شیرین دارد.

اما هنوز هم شیرین. باید آرام میکش زد

ممنون از تعبیر زیبات حضرت همسر :)

پاسخ:
فدای تو بشم

شیرینی من

ممنون از تفسیر خوب خوبت

تفسیر خوش مزه ت

:-*

:)

@}----

۱۴ اسفند ۹۲ ، ۱۲:۰۷

دنیای شعر

سلام سفر بی خطر :) تشریف بیارید آپم

پاسخ:
سلام
تموم شد

به سلامت برگشتیم

جای دوستان خالی

چشم مزاحم میشم

:)

راستی در مورد خود متن هم یه نظر میدادید :(

خوشحال میشدم :(

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد