سلام مجدد یه چیزی بگم و ختم کلام : مقصر پدر و مادر ها هستن نه بچه ها . درسته بچه های حالا یه مقدار خود مختارن ولی بازم میشه کنترلشون کرد وقتی پدر و مادر ها برای راحتی و آسایش خودشون هر چی وسیله ی دل خوش کنک تصنعی میذارن جلو بچه و در اتاق هم رویش میبندن خب اون بچه باید چه کار کنه ؟؟ بچه که یاد نداره بازی رو همونطوری که پدر و مادرهای عزیز سعی میکنن غذا خوردن و لباس پوشیدن و حرف زدن رو به بچه یاد بدن باید بازی کردن هم بهش یاد بدن . نه اینکه یک کامپیوتر و یک تلویزیون جدا واسش میذارن تو اتاقش . عزیزم هر وقت حوصله ت از بازی رایانه ای سر رفت برو تلویزیون روشن کن شبکه ی پویا. بچه فقط چند گزینه بیشتر نداره یا با اسباب بازی هایی که واسش میخرن یا رایانه و اینترنت و یا تلویزیون.به نظرم خلاقیت از بچه گرفته نمیشه بلکه این خلاقیتی که درونش هست صرف تکنولوژی میشه . شما بچه ها رو نگاه کنید از بزرگترها بیشتر بلدند تو زمینه ی تکنولوژی . در کل منظورم اینه که به بچه باید راه رو نشون داد باقیش رو خودش میره .
پاسخ:
سلام مجدد
درست میگید و البته وضع بد محلات هم باعث میشه پدرمادرها دل خوشی از اینکه بچه تو کوچه بره یا خونه ی همسایه ندارن
قدیما محله مثل خونه ی خود آدم بود
آدم همه رو میشناخت جز چند تا که معمولا هر چند سال یه بار عوض میشدن
نه مثل الان که سال به سال وجه ی آدمهای محل عوض میشه (به دلیل اجاره نشینی)
شادی و نشاط و سلامتی و آموزندگی و خلاقیت بازی های فیزیکی رو فروختیم به بازی های رایانه ای... البته بازی های رایانه ای هم مزایا و خوبی های خاص خودشو داره...ولی بازی های قدیمی مفیدتر بود...
روانشناسیون!!! رو اشتباه نوشتین...یه بار دقت کنید به چیزی که نوشتین...حروفش پس و پیش شده... :)
پیشنهادی ندارم...ولی باید خودمون اهل این بازی ها باشیم و از بچگی،بچه مون رو بهشون عادت بدیم....میتونیم خانوادگی بزنیم به کوه و صحرا و اونجا این بازی ها رو انجام بدیم... :)
توی پارک بودم ، دو تا پسر بچه داشتن با هم بازی می کردن یکیشون داد زد : امیر علی ، من ماشین میشم تو بوق شو . هر وقت گفتم تو بوق بزن........ من : ا بوق :) امیر علی : 0 یعنی عاشق تقسیم کارشونم اصن بوق وضعیه .........